29.10.2021 r. - Piątek

 Temat: Zabawy matematyczne.

 

Cele operacyjne:

Dziecko:

- dobiera obrazki do pary,

- wypowiada się na określony temat

Podstawa programowa: IV.2, IV.12, IV.15

 

 

1. Zabawa na powitanie – Kuchenna orkiestra.

Podczas nagrania piosenki dziecko tworzy akompaniament na naczyniach kuchennych – uderza ryt­micznie łyżkami o metalowe garnki, miski, pokrywki.

2. Zabawa prawda – fałsz Co mamy do pary?

Rodzic wyjaśnia dziecku, że dwie takie same części ciała tworzą parę, np. para oczu, uszu, rąk, nóg. Rodzic wymienia różne części ciała, a dziecko pokazują kciuk skierowany do góry, jeśli mówi prawdę, lub kieruje kciuk do dołu, jeśli stwierdzenie nie jest prawdziwe. Np. mamy: dwie ręce, dwie nogi, dwa nosy, dwie dłonie, dwoje oczu, dwa języki, dwie stopy, dwa ramiona, dwa kolana, dwa czoła, dwoje uszu, dwa pępki, itp.

 

3. Zabawa dydaktyczna Porządki w szufladzie.

Rodzic prezentuje szufladę, w której znajdują się wymieszane rzeczy tworzące pary, np. skarpety, ręka­wiczki – mamy, taty, dziecka – o różnych wzorach i wielkościach. Zadaniem dziecka jest uporządkować zawartość szuflady i połączyć przedmioty w odpowiednie pary.

 

4. Zabawa dydaktyczna Chodniczek z patyczków.

Dziecko układa kolorowy chodniczek, dokładając po dwa drewniane patyczki w tym samym kolorze – tworzą pary patyczków w tym samym kolorze.

 

5. Zabawa dydaktyczna Sylaba do sylaby.

Dziecko wypowiada podane przez rodzica słowa rytmicznie, z klaskaniem: ma-ma, ta-ta, brat, cór-ka, bab­cia, ro-dzi-na, cio-cia.

---

---

Temat kompleksowy: „Jaki plan na jesień mają zwierzęta?”

 

28.10.2021 r. -Czwartek

 

Temat: " Czas zmieniać futro na zimowe"

 

Cele operacyjne:

 

Dziecko:

 

• dokonuje obserwacji, formułuje wnioski,

• wie, jakie zwierzęta zmieniają futro na zimę,

• aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

 

 

Podstawa programowa: I 5, 9, IV 1, 2, 13, 18

 

1. Zabawa bieżna Czy potrafisz?

Dziecko biega w jednym kierunku, rodzic gra na bębenku (lub innym instrumencie, przyborze dostępnym w domu). Na przerwę w grze dziecko zatrzymuje się i wykonują ćwiczenia wskazane przez rodzica, np.: skakanie obunóż, na jednej nodze, robi przysiady, skłony, klaskanie.

2. Ćwiczenia drobnych ruchów rąk.

Dzieci wykonują ćwiczenia rękami, naśladując rodzica np.:

− zaciskają cztery razy piąstki,

− witają się palce – stykają kolejne opuszki palców jednej ręki z palcami drugiej ręki, naciskając na nie (kciuk z kciukiem, palec wskazujący ze wskazującym…),

− naśladują grę na pianinie.

 

3. Zabawa Zgadnij, co trzymasz w ręce.

Rodzic przygotował różne zabawki różniące się nie tylko kształtem, ale i kolorem. Dziecko ogląda je, nazywa, określa kolory. Następnie dziecko siada tyłem do rodzica, ręce wyciąga do tyłu, a on daje mu do rąk wybrane zabawki. Dziecko poprzez dotyk rozpoznaje zabawki, podaje ich nazwy i kolory.

4. Jakim zwierzętom jest potrzebne futro? – zabawy badawcze.

Rodzic pyta: jak zwierzęta przygotowują się do zimy? W razie potrzeby przypomina dzieciom, że zwierzęta: gromadzą zapasy (np. wiewiórka), odlatują do ciepłych krajów (np. bocian, słowik, jaskółka), zasypiają (np. niedźwiedź, jeż), zmieniają kolor futra, żeby lepiej się maskować wśród śniegu (np. zając bielak), lub zmieniają futro na zimowe (np. sarny, lisy, jelenie).

Rodzic wyjaśnia, że zwierzęta wytwarzają przed zimą specjalną sierść. Pomiędzy włoskami wyrastają im delikatne włoski wełniste (puchowe), które doskonale chronią przed chłodem i mrozem.

 

5.Czy wełna daje ciepło? – zabawa badawcza.

Wełniany koc. N. mówi, że nie tylko zwierzęta potrzebują dodatkowej warstwy futerka, aby przetrwać chłody. Ludzie także w chłodne jesienne i zimowe dni zakładają na siebie dodatkowe ubrania (np.: grube kurtki, czapki, szaliki, rękawiczki, ciepłe swetry i buty), żeby nie marznąć. Wszystko po to, żeby szybciej się ogrzać. Tę dodatkową warstwę futerka u zwierząt można porównać np. do koca, którego używamy, żeby się ogrzać, kiedy jest nam zimno. Rodzic zawija dziecko w koc. Po chwili pyta dziecko, co czuje, czy jest mu cieplej niż przed tym, jak zostało owinięte kocem, czy miło jest leżeć w ciepłej dodatkowej osłonce. Wniosek: W czasie chłodów ubieramy się cieplej, aby ogrzać nasze ciała. Ta dodatkowa warstwa ubrań chroni przed chłodem.

 

---

 

 

Temat kompleksowy: „Jaki plan na jesień mają zwierzęta?”

 

27.10.2021 r. Środa

 

Temat: " Wiewiórka", "Jakie ptaki witamy, a jakie żegnamy?"

 

Cele, dziecko:

• wykonuje pracę plastyczną,

• dokleja ogon z liści do ilustracji wiewiórki,

• dorysowuje orzech w jej łapkach.

 

Podstawa programowa: I7, IV8

 

1. Zabawy dowolne przy piosence "Jesień w lesie" – utrwalenie tekstu piosenki wprowadzonej we wtorek 26.10.2021 r.

2. Praca plastyczna – do wykonania pracy plastycznej potrzebne będą: karta nr 7 (wyprawka), klej, nożyczki, liście, kredki.

   Zadanie dla dziecka: doklej ogon z liści do ilustracji tułowia wiewiórki, jak na zdjęciu poglądowym. Dorysuj orzech w łapkach zwierzątka. Możesz także dorysować jesienne liście i drzewa w tle.

     

 

Udanej zabawy!

 

         

 

 

                                           

 

 

 

Temat kompleksowy: „Jaki plan na jesień mają zwierzęta?”

26.10.2021 r.

Temat: Zapoznanie z piosenką Jesień w lesie.

Cele operacyjne

Dziecko:

• zapoznaje się z nową piosenką

• wzbogaca słownictwo o wybrane nazwy ptaków.

 

Podstawa programowa:

I.5, IV.7

1.Rozgrzewka – zabawa ruchowa.
W rytmie dowolnie wybranego przez rodzica instrumentu dzieci wykonują: podskoki z nogi na nogę, í skok, skok, zatrzymanie, í bieg drobnymi kroczkami na palcach, í cwał boczny, í kroki w przód z podskokami (kroki krakowiaka).

2. Słuchanie piosenki Jesień w lesie.

Jesień w lesie - piosenka

1. Skacze ruda wiewióreczka
po wysokich drzewach,
jesień mija, więc zapasy
szybko robić trzeba.
Ref.: Wiatr jesienny goni chmury
i deszcz pada z nieba.
Już niedługo przyjdzie zima,
zimę przetrwać trzeba.
2. Ptaki dawno odleciały
gdzieś za ciepłe morze,
my musimy w lesie przeżyć
miesiące zimowe.
3. Jeż szykuje już posłanie
za ogromnym dębem,
pod kołderką z suchych liści
pewnie cieplej będzie.
Ref.: Wiatr jesienny goni chmury…
4. Szumią, szumią stare sosny,
idzie zima sroga.
Trzask, trzask łamie wiatr gałęzie,
miś się w norze chowa.
Ref.: Wiatr jesienny goni chmury…
 

Rozmowa na temat piosenki.

Rodzic pyta:

• O jakiej porze roku jest ta piosenka?

• Jakie zwierzę w piosence przygotowuje zapasy? Dlaczego to robi?

• Czy wszystkie ptaki odleciały do ciepłych krajów?

3. Jesienny wiatr – ćwiczenie warg i policzków.
Dziecko maszeruje po okręgu w rytmie instrumentu. Na mocne uderzenie zatrzymuje się, wcią-
ga powietrze nosem i wypuszcza przez zamknięte wargi. Ponownie maszeruje. Na dwa
mocne uderzenia w bębenek wciąga powietrze nosem, wypuszcza je i naśladuje charakterystyczny odgłos wiatru na samogłosce uuuu.

---

Temat kompleksowy: „Jaki plan na jesień mają zwierzęta?”

 

25.10.2021 r. Poniedziałek

 

Temat: "Zimowe zapasy" – opowiadanie A. Widzowskiej.

 

Cele, dziecko:

• rozwija koncentrację uwagi,

• wypowiada się na podstawie wysłuchanego tekstu,

• dowiaduje się, w jaki sposób zwierzęta adaptują się do zmieniających pór roku.

 

Podstawa programowa: IV2,3,4,5, 8,18, I.5, IV.7

 

 

1. Stary niedźwiedź mocno śpi – zabawa powitalna.
   Rodzic wybiera, kto staje się niedźwiedziem jako pierwszy. Niedźwiedź przykuca. Pozostali uczestnicy zabawy/uczestnik chodzi/chodzą wokół niego, śpiewając piosenkę.

   
   Stary niedźwiedź mocno śpi, stary niedźwiedź mocno śpi.
   My się go boimy, na palcach chodzimy.
   Jak się zbudzi, to nas zje, jak się zbudzi, to nas zje.
   Pierwsza godzina – niedźwiedź śpi
   druga godzina – niedźwiedź chrapie,
   trzecia godzina – niedźwiedź łapie!
   Gdy zaczyna się wyliczanie godzin, wszyscy się zatrzymują i kiwają palcem w rytm wyliczania. Na słowa Niedźwiedź łapie! niedźwiedź się budzi i chwyta jedno dziecko z koła, które zajmuje jego miejsce w środku koła. Zabawę powtarzamy.
   
    

 

 

2. Rodzic czyta opowiadanie, a następnie rozmawia z dzieckiem o jego treści.

"Zimowe zapasy" – opowiadanie A. Widzowskiej.

         

Zbliżała się zima i wszystkie leśne zwierzęta zaczęły się do niej przygotowywać. Na leśnej polanie panował duży ruch. Każdy musiał zadbać o ciepły kąt i zapasy na długie i chłodne dni. Zwierzęta kopały norki, zamiatały liście, zbierały swoje ulubione przysmaki i cieszyły się kolejnym
słonecznym dniem. Niektóre ptaki szykowały się do dalekich podróży.
Leśna mysz ciągnęła stos ziaren na wielkim liściu i podśpiewywała cichutko: „Nie zamarznie mi ogonek, gdy zapasy są zrobione”.
Łasica ze swoją sąsiadką zajęczycą przeglądały się w tafl wody i podziwiały swoje futra.
– Zimą też trzeba być piękną – powiedziała łasica. – Ja zmienię kolor mojego futra na ja-
śniejszy i będę niewidoczna na śniegu. Nawet bałwan mnie nie zauważy, gdy przyjdę porwać
jego marchewkowy nos.
– Przydadzą się nam korale z jarzębiny i nowy kapelusz – dodała zajęczyca.
– Kapelusz w kolorach jesiennych liści będzie pięknie pasował do twojego szarego futra –
odpowiedziała łasica.
Jedna z wiewiórek siedziała na gałęzi i próbowała wcisnąć do dziupli pakunek wypełniony
orzeszkami laskowymi. Pchała go przednimi łapkami, potem tylnymi, potrącała nosem, uderzała kitą, ale pakunek nie chciał się zmieścić do dziupli. Nagle trrrach! Z lewej strony woreczka
zrobiła się dziura i orzeszki zaczęły spadać w dół jeden po drugim. Bęc, bęc, bęc!
– Uwaga! – krzyknęła wiewiórka.
Niektóre ze znajdujących się w pobliżu zwierząt zdążyły odskoczyć na bok, ale jeden
z orzeszków laskowych spadł prosto na głowę leśnej myszy.
– Ojej! – krzyknęła mysz i dotknęła łapkami swojego czoła. – No tak, mam wielkiego guza
– pisnęła.
– Tak mi przykro – powiedziała wiewiórka, zeskakując z gałęzi. – Dam ci za to garść bukowych orzeszków i suszone borówki. Przydadzą się w twojej spiżarni.
Rodzina Dudków, jak każdej jesieni, szykowała się do odlotu do ciepłych krajów. Pan Dudek
próbował spakować do walizki dwa eleganckie garnitury, krawat w groszki i kamizelkę z jedwabiu, ale stroje pani Dudkowej zajęły prawie całą walizkę. „Kto to widział zabierać ze sobą
tyle sukienek, płaszczyków i torebek? I do tego osiem par butów!” – myślał.
– Pospiesz się, kochanie, bo czekają na nas w Afryce! – zawołała pani Dudkowa, gotowa do
drogi. – Do zobaczenia, moi mili! – pomachała skrzydełkiem do zwierząt.
– Pozdrów od nas bociany – krzyknął do niej jeż, a potem zwrócił się do myszy:
– Dziękuję za pyszną kawę. Teraz muszę zebrać dużo liści na legowisko i przynieść do swojej norki zapasy grzybów i owoców. Zostało niewiele czasu, bo od jutra zapowiadają wichury
i deszcze. Pa, pa!

 

3. Rozmowa na temat opowiadania.
Rodzic zadaje dziecku pytania:

- Czym się zajmowały ptaki?
- Co się przydarzyło myszce?
- Dlaczego zwierzęta mają niewiele czasu, żeby przygotować się do zimy?
- Swobodne wypowiedzi nt. opowiadania.